Depresja jest chorobą, którą należy leczyć. Przejawia się utratą radości życia i odczuwania przyjemności oraz brakiem umiejętności cieszenia się rzeczami i wydarzeniami.
Co dziesiąty pacjent, który zgłasza się do lekarza pierwszego kontaktu z powodów innych niż grypa/przeziębienie, ma pełnoobjawową depresję, a jeszcze więcej osób cierpi z powodu pojedynczych objawów depresyjnych.
Pesymistyczna ocena własnej przeszłości oraz teraźniejszości czy przeszłościoraz narastające poczucie utraty sensu życia jest częstym stymulantem depresji. Podczas depresji występują także zaburzenie koncentracji uwagi, pogorszenie się pamięci i funkcji poznawczych. Kolejnym objawem depresji są zaburzenia snu,wiążące się często z trudnościami w zasypianiu i utrzymaniu snu.W depresji bardzo często występuje zmniejszenie lub utrata apetytu. Spada także u pacjenta libido oraz następuje utrata zainteresowań sferą seksualną. Występują także dobowe wahania samopoczucia.
Rozpoznać lub rozwiać podejrzenie depresji może ustalić każdy lekarz, nie tylko psychiatra. Granica pomiędzy „normalnym” przygnębieniem, a depresją jako stanem chorobowym, nie jest widoczna gołym okiem. Istnieją szczególne objawy, które pozwalają te dwa stany od siebie odróżniać.
Reasumując, jeśli codziennie czujesz spadek energii, nieokreślony smutek i lęk, warto skonsultować się z terapeutą, może akurat to czas na diagnozę.